Anne Mondy is een beeldend kunstenaar gespecialiseerd in kunstcollage en gekend in de kunstmarkt.
Hoe vertel je deze pittige, sprankelende, autodidactische vrouw, met een indringende blik, zonder te praten over de 2 feeën die bij de geboorte over haar wieg leunden en haar smaak voor kunst doorgaven.
Eerst en vooral haar geweldige vader, wiens naam ze met trots en dankbaarheid draagt.
Pierre Mondy, theaterman, acteur en regisseur, gezicht van de Franse cinema en voorloper als acteur voor succesvolle televisieseries. Een vader die aan zijn dochter, met wie hij een sterke band heeft, zijn liefde voor populaire kunst en zeer goed uitgevoerd werk doorgeeft. Anne keek bijna veertig jaar toe, haar vader werkte met passie aan elk van zijn ensceneringen, die hij bouwde met de precisie van een horlogemaker.

De 2e fee is Annie, haar moeder, een model in de jaren 60, een zeldzame schoonheid van Yéyé covers en een geniaal beeldend kunstenaar, die zichzelf niet serieus genoeg nam om haar talenten te laten zien. Achter in haar werkplaats, in de kelder, verzamelt ze stapels schatten, kippenbotten, veren, parels, stenen, schelpen, stoffen, allerlei soorten materialen, kleuren… Alles wordt opgeslagen in “inspiratieboxen” en vervolgens geëxploiteerd in haar “Monsters”-collecties die het dagelijks leven opnieuw uitvinden.
Dit is de creatieve wind die door de aderen waait van Anne, die opgroeit en op haar beurt van haar kamer een experimenteerveld maakt. Vanaf 10 jaar bewaart ze van alles een beetje, stapelt tijdschriften en oud cadeaupapier op, verscheurt ze en plakt ze op de muren volgens haar wetenschap. Anne vindt het bekende al opnieuw uit. Geconfronteerd met zoveel creativiteit, is Pierre er zeker van dat zijn dochter theaterontwerper zal worden…

De 17-jarige Anne, die een vrije jonge vrouw is geworden, rijk aan haar studies en kiest ervoor om deze in dienst te stellen van haar baan als persattaché en artistiek directeur. Ze schrijft, communiceert, creëert universums, voor theaters, productiehuizen of zelfs merken. Ze had veel plezier tijdens deze 20 jaar ondersteuning van deze bedrijven. Ze heeft plezier ja, maar ze is niet in haar artistieke waarheid. Onder de toch welwillende blik van haar vader voelt ze zich nog niet gerechtigd haar eigen talenten te stelen.
In 2012 laat Anne los, claimt haar uniciteit en haar behoefte om uit te vinden! Komt de tijd van volwassenheid en reflectie waarin we onze eigen “boxen van inspiratie” tevoorschijn halen. Anne neemt bezit van haar kunst en kan deze eindelijk op haar beurt in scène zetten.